Ο κρατήρας Richardson είναι γνωστός μεταξύ των επιστημόνων του Άρη για τους θεαματικούς αμμόλοφους.

Αυτοί οι αμμόλοφοι εντοπίζονται περίπου στις 72 μοίρες σε γεωγραφικό πλάτος, εάν βρίσκονταν στη Γη θα ήταν νότια του ανταρκτικού κύκλου. Λόγω της εντοπισμένης νότιας ακραίας θέσης τους, υπομένουν δραματικές θερμοκρασιακές αλλαγές κατά τη διάρκεια του Αριανού έτους. Η ομάδα HiRISE προσπαθεί να παρακολουθεί την περιοχή αυτή καθώς αυτοί οι αμμόλοφοι παραμένουν καλυμμένοι από τον εποχιακό παγετό το φθινόπωρο και ξεπαγώνουν την άνοιξη. Λαμβάνονται πολλαπλές εικόνες από την ίδια περιοχή, προκειμένου να γίνει καλύτερα αντιληπτή η δομή και η εξέλιξη αυτών των όμορφων σχηματισμών.

Αυτή η εικόνα λήφθηκε κοντά στη φθινοπωρινή ισημερία του Νότιου ημισφαιρίου, στο τέλος του καλοκαιριού του Νότιου ημισφαιρίου και την αρχή του φθινοπώρου. Αντίθετα με αυτά που παρατηρούμε στη Γη, ο παγετός που διακρίνεται στους αμμόλοφους του κρατήρα Richardson αποτελείται από διοξείδιο του άνθρακα και εξαχνώνεται (μετατρέπεται άμεσα από στερεό σε ένα αέριο) παρά να λειώνει. Κατά την χρονική στιγμή αυτής της εικόνας, ο παγετός έχει σχεδόν εξαφανιστεί στη μέγιστη έκτασή του και θα αρχίσει επανασυσσωρεύεται σύντομα.

Οι ευρείες, σκοτεινές ραβδώσεις που είναι ορατές να επεκτείνονται από τους λόφους των αμμόλοφων, πιθανόν λόγω της μετακίνησης του υλικού καθώς οι αμμόλοφοι ξεπαγώνουν, ή στη μεταφορά των μορίων της επιφάνειας από τον άνεμο. Οι πολυάριθμες διαδρομές της σκόνης είναι ακόμα ορατές ως λεπτά, σκοτεινά, σταυρωτά σημάδια, αν και αυτά θα καλυφθούν βαθμιαία από τον παγετό διοξειδίου του άνθρακα καθώς ο χειμώνας στο Νότιο ημισφαίριο θα έρθει.

Η υποδιαίρεση της εικόνας είναι περίπου 1 χιλιόμετρο κατά μήκος.

Μετάφραση στα ελληνικά: Ευαγγελος Κρεμαστας