HiRISE wykonywało zdjęcia tego miejsca już kilkakrotnie, jednak interesujące formy rozciągają się poza zasięg jednego, lub nawet kilku ujęć. HiRISE posiada teraz pełen obraz tego 80-kilometrowej średnicy krateru.

Centryczne grzbiety formują się w dużych kraterach podczas uderzenia ciała obcego, kiedy dno krateru powraca do pierwotnego stanu po początkowym ściśnięciu. Wyniesienia te są ciekawe dla projektuHiRISE ponieważ zwykle są wolne od pyłów, oraz zawieraja skały pochodzace z większych głębokości.

W przypadku krateru Ritchey’a te odsłonięte skały wydają się być kawałkami spękanej skały macierzystej, prawdopodobnie o genezie plutonicznej (krystalizacja pod powierzchnią). Tutaj na podkolorowanym obrazie zobaczyć można fragmenty omawianej skały. Ciemne linie wyglądające jak grzbiety wcinają się w poprzek kolorowych bloków mogą być dajkami, uformowanymi kiedy płynna skała w starsze spękania. Możliwe jest też, że powstanie grzbietów jest rezultatem wytracania się minerałów z wody wypływającej ze szczelin.

Tłumaczenie: Maciej Ptak