Op deze opname een rij kraters, ‘pit chains’ genaamd; deze bestaan echter niet uit inslagkraters.

Er zijn meerdere manieren waarop deze kunnen ontstaan. De ‘pit craters’ of instortingskraters ontstaan naar men denkt door de ineenstorting van lavatunnels of magmakamers. Ook kunnen zulke kraters ontstaan wanneer de korst van Mars uit elkaar wordt getrokken door de uitzetting van een groeiende vulkaanmagmakamer. Dit leidt tot structureel zwakke plekken, die meer kans lopen om in te storten wanneer de daar gelegen lavatunnels of magmakamer geen gesmolten lava meer bevatten of de lava uit de kamer is weggestroomd.

Er zijn aanwijzingen dat Mars niet de enige planeet is met dergelijke verschijnselen. Op aarde zijn ook pit chains gevormd op IJsland. Die keten is ontstaan op een bekende breuklijn en de instortingskraters werden gevormd tijdens een aardbeving in dat gebied.

Dit proces is misschien vergelijkbaar met de manier waarop de pit chains op Mars zijn ontstaan. Als ‘Marsbevingen’ de oorzaak zijn van de vorming van pit chains, zal dat een bevestiging zijn voor de aanname dat er op Mars nog steeds geologische (tektonische) activiteit is. De op aarde gevonden pit chains zijn aanmerkelijk kleiner dan vergelijkbare exemplaren op Mars. Die op aarde zijn kleiner vanwege de grotere zwaartekracht en doordat ze door verwering kleiner worden en soms helemaal aan het zicht worden onttrokken. Maar Mars heeft geen systeem dat erosie kan veroorzaken; daardoor zijn de ketens op Mars beter bewaard gebleven.

Vertaling: I. van Vessem