Διπλός κρατήρας πρόσκρουσης
NASA/JPL-Caltech/UArizona
Διπλός κρατήρας πρόσκρουσης
PSP_009619_1630
Αγγλικά   

Αυτή η εικόνα δείχνει ένα διπλό κρατήρα στην Πεδιάδα της Συρίας, ο οποίος μάλλον σχηματίστηκε, όταν ένα διπλός αστεροειδής (δύο αστεροειδείς σε κοντινή τροχιά ο ένας γύρω από τον άλλο, ενώ ταυτόχρονα περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο) χτύπησε την επιφάνεια. Οι αστεροειδείς πρέπει να είχαν το ίδιο μέγεθος, διαμέτρου της τάξης μερικών εκατοντάδων μέτρων, ώστε να παραγάγουν αυτούς τους κρατήρες.

Πώς είναι δυνατό να λέμε ότι ο διπλός κρατήρας οφείλεται σε διπλό αστεροειδή, αντί για δύο ανεξάρτητες προσκρούσεις; Κανείς από τους δύο κρατήρες δε δείχνει σημάδια ότι θάφτηκε από εκτινάξεις του άλλου. Πιο σημαντικό, οι εκτινάξεις (υλικό που εκτινάχθηκε έξω από τους κρατήρες) δείχνουν σημάδια αλληλεπίδρασης: οι ράχες που εκτείνονται νοτιοανατολικά του κρατήρα σχηματίστηκαν μάλλον όταν εκτινάξεις από τους κρατήρες συγκρούστηκαν στον αέρα, έτσι ώστε να συσσωρευτούν συντρίμμια σε ορισμένα σημεία. Αυτό σημαίνει ότι οι προσκρούσεις συνέβησαν σχεδόν ταυτόχρονα.

Χαρακτηριστικά αλληλεπίδρασης εκτινάξεων σαν αυτό, μπορούν επίσης να σχηματισθούν σε συνδυασμό με «δευτερογενείς» κρατήρες (κρατήρες που σχηματίστηκαν από συντρίμμια άλλων προσκρούσεων παρά από αστεροειδείς), αφού πολλοί δευτερογενείς κρατήρες σχηματίζονται αμέσως. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως, η πιο πιθανή αιτία είναι ένας διπλός αστεροειδής. Το πολύ μεγάλο μέγεθος είναι μια απόδειξη ( οι δευτερεύοντες κρατήρες είναι γενικά πολύ μικρότεροι από τον «πρωτογενή»), και δεν υπάρχει εκεί κοντά ένας προφανής πρωτογενής κρατήρας. Ενώ οι δευτερογενείς κρατήρες είναι κοινοί, αναμένεται να συμβούν και διπλές προσκρούσεις, αφού έχουν παρατηρηθεί και διπλοί αστεροειδείς.

Αυτό το ζεύγος κρατήρων έχει ακόμα γεωλογικό ενδιαφέρον, δεδομένου ότι εκθέτει μια διατομή των τοπικών πετρωμάτων. Λεπτά, επίπεδα στρώματα είναι ορατά στα ανώτερα τοιχώματα. Δεδομένου ότι αυτή η περιοχή έχει δει εκτεταμένη ηφαιστειακή δραστηριότητα, αυτά μπορεί να είναι ροές λάβας ή άλλα ηφαιστειακά απόβλητα. Αποκαλύψεις σαν αυτές παρέχουν στοιχεία για την έκταση και το πάχος αυτών των εναποθέσεων.

Μετάφραση στα ελληνικά: Παύλος Βουλουβούτης

 
Ημερομηνία απόκτησης
15 Αύγουστου 2008

Τοπικός χρόνος Άρη
3:30 PM

Πλάτος (επικεντρωμένο)
-17 μοίρες

Μήκος (Ανατολικό)
265 μοίρες

Απόσταση από την θέση του στόχου
254 km

Εύρος κλίμακας αρχικής εικόνας
51 cm/pixel (με 2 x 2 binning) και αντικείμενα διαμέτρου 153 cm είναι ορατά

Κλίμακα προβολής χάρτου
50 cm/pixel

Προβολή χάρτου
EQUIRECTANGULAR (και ο βορράς είναι πάνω)

Γωνία όρασης
8 μοίρες

Γωνία φάσεως:
71 μοίρες

Γωνία προσπτώσεως ηλιακού φωτός
65 μοίρες, και ο ήλιος είναι 25 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα

Ηλιακό μήκος
113 μοίρες, καλοκαίρι Βορρά

JPEG
Μαυρο και άσπρο
με προβολή χάρτου  
χωρίς προβολή χάρτου

IRB χρώμα:
με προβολή χάρτου  
χωρίς προβολή χάρτου

IRB συνδυασμός:
με προβολή χάρτου

RGB συνδυασμός:
με προβολή χάρτου

RGB χρώμα:
χωρίς προβολή χάρτου

JP2 για κατέβασμα
Μαυρο και άσπρο:
με προβολή χάρτου  (163 MB)

IRB χρώμα:
με προβολή χάρτου  (78 MB)

JP2 EXTRAS
Μαυρο και άσπρο:
με προβολή χάρτου  (81 MB),
χωρίς προβολή χάρτου  (82 MB)

IRB χρώμα:
με προβολή χάρτου  (23 MB)
χωρίς προβολή χάρτου  (74 MB)

IRB συνδυασμός:
με προβολή χάρτου  (128 MB)

RGB συνδυασμός:
με προβολή χάρτου  (125 MB)

RGB χρώμα:
χωρίς προβολή χάρτου  (73 MB)
Πληροφορία
Μαυρο και άσπρο   Xρώμα
IRB συνδυασμός
RGB συνδυασμός
EDR δεδομένα


IRB: υπέρυθρο-κόκκινο-μπλε
RGB: κόκκινο-πράσινο-μπλε


Παράγωγα Εικόνων
 “Drag & drop” για το HiView, ή κάντε κλικ για κατέβασμα.


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Το Εργαστήριο Αεριωθήσεως (Jet Propulsion Laboratory), τμήμα του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της California στην Pasadena, διαχειρίζεται το Mars Reconnaissance Orbiter για λογαριασμό της Διεύθυνσης Επιστημονικών Αποστολών της NASA, στην Washington. Η Lockheed Martin Space Systems είναι ο κύριος ανάδοχος του προγράμματος και κατασκευαστής του διαστημοπλοίου. Η μηχανή HiRISE κατασκευάστηκε από την Ball Aerospace & Technologies Corp. και κατευθύνεται από το Πανεπιστήμιο της Αριζονα.