Αυτή η παρατήρηση δείχνει αυλάκια από συντρίμμια μιας ζώνης ανατολικά της λεκάνης της Ελλάδας. Χαρακτηριστικά όπως αυτά βρίσκονται να περιβάλλουν απομονωμένα βουνά σε αυτή την περιοχή. Υλικά τα οποία έρευσαν προς τα κάτω από την κορυφή του βουνού και εγκαταστάθηκαν σε μια περιοχή γύρω από την βάση του βουνού. Το κάτω μέρος της εικόνας (προς τον Νότο) δείχνει την βάση του βουνού, όπου υλικά γλιστράνε και σωριάζονται σε ράχες. Η κορυφή της εικόνας (προς τα Βόρεια) δείχνει την λοβώδη άκρη της ζώνης, όπου σταμάτησε η ροή.

Πρόσφατα, το όργανο SHARAD (Shallow Ground - Penetrating Radar, Ραντάρ Εδάφους Ρηχής Διείσδυσης) (το οποίο βρίσκεται επίσης στο Mars Reconnaissance Orbiter μαζί με το HiRISE) μέτρησε μεγάλες ποσότητες παγωμένου νερού αναμιγμένες σε αυτή τη ζώνη καθώς και σε άλλες ζώνες με συντρίμμια. Το παγωμένο νερό είναι που δίνει στην ζώνη την μοναδική της υφή, η οποία είναι ξεκάθαρη στην υψηλή ανάλυση του HiRISE. Παράλληλες ράχες και αυλάκια υποδηλώνουν ότι υλικό έχει μετακινηθεί αργά παραμένοντας όμως συμπαγές ' μια διαδικασία που ονομάζεται "creep" (σύρσιμο). Λάκκοι και απότομοι λόφοι μπορεί να δημιουργήθηκαν όταν ο καλυμμένος από σκόνη και μπάζα πάγος ράγισε και εξαχνώθηκε (πέρασε κατευθείαν από φάση στερεού σε αέρια φάση).

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επίσης αυτή την HiRISE εικόνα για να μελετήσουμε τους μικρούς κρατήρες πρόσκρουσης που βρίσκονται σε αυτές τις περιοχές. Ζώνες με συντρίμμια όπως αυτή έχουν λιγότερους κρατήρες από τα περιβάλλοντα τους. Επειδή οι προσκρούσεις συμβαίνουν γενικά αδιακρίτως στον Άρη, αυτό σημαίνει ότι είτε η ζώνη συντριμμιών είναι νεώτερη από το περιβάλλον της ή κάποια διαδικασία σβήνει κρατήρες σε αυτή την ζώνη ' μια διαδικασία η οποία δεν λαμβάνει χώρα τόσο αστραπιαία στις περιβάλλουσες πεδιάδες.

Το γεγονός ότι αυτή η ζώνη είναι πλούσια σε παγωμένο νερό είναι ένα στοιχείο για το τι συμβαίνει. Ένα άλλο στοιχείο είναι οι ίδιοι κρατήρες της ζώνης: έχουν διαφορετική εμφάνιση από τους περισσότερους κρατήρες. Μερικοί από αυτούς τους υποβαθμισμένους κρατήρες είναι ''ανεστραμμένοι'' (είναι ψηλότεροι στην μέση απ' ότι στις άκρες, το οποίο είναι το αντίθετο στους κανονικούς κρατήρες).

Κρατήρες όπως αυτός έχουν τροποποιηθεί, έτσι ώστε να διακρίνουμε ότι η επιφάνεια ήταν ενεργή για κάποιο διάστημα από τότε που πρόσκρουση δημιούργησε τον κρατήρα. Γι' αυτό τον λόγο δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε την ηλικία της ροής με την μέτρηση κρατήρων, όπως μπορούμε να κάνουμε σε άλλες επιφάνειες. Όμως, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους κρατήρες για να μελετήσουμε τις διαδικασίες οι οποίες ενεργά τροποποιούν το υλικό της ζώνης.

Απόδηση στα ελληνικά: Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος