Η μορφή ενός μετεωρικού κρατήρα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων του υλικού στο οποίο έχει σχηματιστεί ο κρατήρας και το καθαυτό μέγεθος του κρατήρα. Η εικόνα αυτή καλύπτει την κεντρική βραχώδη κορυφή ενός ανώνυμου κρατήρα, διαμέτρου περίπου 40 χιλιομέτρων.

Όταν η διάμετρος των κρατήρων στον Άρη ξεπερνά το όριο των 5 έως 8 χιλιομέτρων, η μορφή τους αλλάζει από το απλό βύθισμα σχήματος μπωλ, σε πιό σύνθετη. Τα πετρώματα κάτω από το κέντρο του κρατήρα ανυψώνονται, καθώς αναπηδούν από το ωστικό κύμα της πρόσκρουσης, ανεβάζοντας υλικά από το υπέδαφος, σε μιά κορυφή στο κέντρο του κρατήρα.

Αυτή η ανύψωση πετρωμάτων από το υπέδαφος προς την επιφάνεια, παρέχει στους επιστήμονες ένα παράθυρο στην σύνθεση του υπεδάφους, κάνοντας αυτές τις κεντρικές κορυφές των μετεωρικών κρατήρων, ενδιαφέροντες στόχους για λήψεις του HiRISE.

Αυτή ειδικά η εικόνα, είναι η φωτογραφία στο εξώφυλλο του Smithsonian Magazine στο τεύχος Μαΐου 2016.

Απόδοση στα ελληνικά: Αριστείδης Σκουρτόπουλος