Σχεδόν όλη η Αρειανή επιφάνεια καλύπτεται από ρηγόλιθο, δηλ. λεπτότατα κατακερματισμένο βράχο, μαζί με λεπτόκκοκη άμμο. Αυτά τα αμμώδη καλύμματα συνήθως εξομαλύνουν το ανάγλυφο του τοπίου, γεμίζοντας τις τοπογραφικές κοιλότητες και θάβοντας ογκόλιθους.

Στις φωτογραφίες, συχνότατα, αυτά τα μεγέθους κόκκου άμμου σωματίδια, φαίνονται διατεταγμένα από τον άνεμο να σχηματίζουν αμμόλοφους (θίνες) και ρητιδώσεις.

Καθαρές εκθέσεις του πετρώδους υποστρώματος του Πλανήτη είναι σπάνιες. Πού και πού, ανάμεσα σε θίνες, τυχαίνει να είναι ορατό το βραχώδες υπόστρωμα, συνήθως γεμάτο ρηγματώσεις. Τα στρωσιγενή πετρώματα επίσης, όταν έχουν διαβρωθεί, αποκαλύπτουν τις εναλλασσόμενες λωρίδες πετρωμάτων, μάρτυρες των αλλαγών στην ανθεκτικότητα των στρώσεων. Οι άκρες των γκρεμών παρουσιάζουν επίσης αυτές τις εναλλαγές της αντοχής στην διάβρωση, καθώς και μεγάλους βράχους και ογκόλιθους στις βάσεις τους. Όλ’ αυτά τα παραδείγματα είναι συγκεντρωμένα και παρουσιάζονται σ’ αυτή, την γεωλογικά πλούσια, φωτογραφία.

Στην περιοχή αυτή είναι σπάνια τα αμμώδη επικαλύμματα κι έτσι την κάνουν μιά καλή τοποθεσία, για την μελέτη της δομικής ποικιλίας του αρχέγονου Αρειανού εδάφους.

Απόδοση στα ελληνικά και ηχογράφηση: Αριστείδης Σκουρτόπουλος