Η εικόνα παρουσιάζει έναν “φρέσκο” μετεωρικό κρατήρα, διαμέτρου περίπου 2 χιλιομέτρων. Πώς ξέρουμε όμως, ότι είναι “φρέσκος”;

Τα τοιχώματά του είναι απότομα και βραχώδη και στο εκτοξευμένο γύρω του υλικό, είναι ορατή μιά λεπτή υφή με αυλακώσεις. Με την πάροδο του χρόνου, η διάβρωση και η σκόνη που κατακάθεται από την ατμόσφαιρα, θα εξομαλύνουν και θα σβήσουν τέτοιες λεπτομέρειες. Φυσικά, οι διεργασίες αυτές είναι πολύ αργές στον Άρη και έτσι αυτός ο κρατήρας έχει πιθανότατα ηλικία πολλών εκατομυρίων ετών.

Κρατήρες σαν κι αυτόν είναι ενδιαφέροντες στόχοι του προγράμματος HiRISE, για πολλούς λόγους: Οι λεπτομέρειες που παρατηρούμε στους πρόσφατους μετεωρικούς κρατήρες παρουσιάζουν από μόνες τους εξαιρετικό ενδιαφέρον, διότι αποκαλύπτουν την μηχανική των μετεωρικών προσκρούσεων. Τα τοιχώματά τους αποτελούν εξαίρετες εκθέσεις των στρωμάτων του υπεδάφους και η μεγάλη κλίση τους τα κάνει ιδανικά για την παρατήρηση αλλαγών εν δράσει, όπως οι καταπτώσεις, συγκρίνοντας φωτογραφίες, που έχουν ληφθεί με την πάροδο πολλών ετών.

Απόδοση στα ελληνικά και ηχογράφηση: Αριστείδης Σκουρτόπουλος