Στην εικόνα εμφανίζεται ένας νέος στην όψη κρατήρας πρόσκρουσης διαμέτρου περίπου 2 χιλιομέτρων.

Παντού τριγύρω στις απότομες εσωτερικές πλαγιές του κρατήρα, που βρίσκεται σε νότιο πλάτος 25 μοιρών, υπάρχουν ρεματιές (ορατές ακόμη και στην σκιερή πλευρά του κρατήρα). Σε πολλούς κρατήρες σε αυτό το γεωγραφικό πλάτος στο νότιο ημισφαίριο, σχηματίζονται ρεματιές μόνο στις πλαγιές με νότιο προσανατολισμό επειδή βρίσκονται υπό σκιά τον χειμώνα. Αλλά εδώ βλέπουμε έναν εξαιρετικά άθικτο κρατήρα του οποίου οι πλαγιές μπορεί να είναι πολύ απότομες και ασταθείς.

Στο ενισχυμένο χρωματικά τμήμα της εικόνας βλέπουμε το διαφορετικό χρωματισμό των ρεματιών και των αποθέσεων τους. Αυτό οφείλεται στα πετρώματα διαφορετικών τύπων που εκτέθηκαν κατά την πρόσκρουση και στο γεγονός ότι οι ρεματιές ήταν μέχρι πρόσφατα ενεργές, έτσι ώστε τα χρώματα δεν ομογενοποιήθηκαν από τον υπερκείμενο ρηγόλιθο (χώμα) ή από αιολικές αποθέσεις. Το HiRISE θα παρακολουθεί την περιοχή για να διαπιστώσει εάν οι ρεματιές είναι ενεργές ακόμη.

Πότε σχηματίστηκε ο κρατήρας; Εμφανίζεται άθικτος, με μορφολογία στην κλίμακα του μέτρου και δεν υπάρχουν υπερτιθέμενοι (δηλ. νεώτεροι) κρατήρες, άρα η ηλικία του υπολογίζεται μικρότερη του ενός εκατομμυρίου ετών. Αυτό σημαίνει ότι ο κρατήρας σχηματίστηκε στο πιο πρόσφατο 0.02 τοις εκατό της ηλικίας του Άρη. Τα υλικά που εκτοξεύτηκαν κατά την πρόσκρουση έχουν υφή ψαροκόκαλου με χαρακτηριστικά σχήματος V προσανατολισμένα προς τον κρατήρα.

Απόδοση στα ελληνικά: Βοσινάκης Ανδρέας