Deze opname bestrijkt een gebied ten zuidoosten van het reusachtige Hellas inslagbekken, dat op THEMIS temperatuuropnamen duidelijk eigen kenmerken vertoont.

De dagtemperaturen zijn betrekkelijk laag en de nachttemperaturen tamelijk hoog. Dit zegt ons dat het oppervlaktemateriaal goed warmtegeleidend is, zoals gesteente en niet zozeer fijnkorrelig materiaal.

Op deze opname zijn veel rotsblokken te zien, en op sommige plaatsen vormen deze ruwweg cirkelvormige patronen. Dit kan het effect zijn van vele kleine inslagkraters (die we niet langer kunnen zien behalve misschien aan de hand van de rotsblokpatronen). Een alternatieve gedachte is dat door actieve processen op Mars grote rotsblokken (van verscheidene meters doorsnee) in de loop van de tijd stukje bij beetje kunnen worden verplaatst.

Er zit bijna zeker ijs in de bodem op deze breedte (58° zuiderbreedte), dat uitzet en krimpt naar gelang van schommelingen in de temperatuur. Deze temperatuurstress in combinatie met het verdwijnen van fijnkorrelig materiaal met de wind heeft misschien de patronen in de rotsblokken teweeggebracht. Een ander idee is dat in het recente verleden het ijs in het warmere seizoen wellicht smolt en vervolgens weer bevroor, wat op aarde leidt tot stenen cirkels in permafrost (bodem die het hele jaar door grotendeels bevroren blijft).

Vertaling: I. van Vessem