Αυτή η εικόνα δείχνει ανάγλυφο έδαφος σε μια λεκάνη του βορείου ημισφαιρίου. Ανάγλυφο έδαφος είναι το περίπλοκο ευθυγραμμισμένο υλικό που γεμίζει τη λεκάνη. Οι ευθυγραμμίσεις (γραμμές) δείχνουν κίνηση του υλικού, συνήθως μακριά από τα τοιχώματα της λεκάνης.

Μεγάλο μέρος του υλικού πλήρωσης της λεκάνης έχει μια κοκκώδη υφή. Αυτή μάλλον σχηματίστηκε από την εξάχνωση, όταν ο πάγος μετατρέπεται απ’ ευθείας σε αέριο. Όταν ο υπόγειος πάγος εξαχνώνεται, αφήνει μια τρύπα κάτω από την επιφάνεια. Το υπερκείμενο υλικό καταρρέει και γεμίζει αυτή την τρύπα, σχηματίζοντας ένα λάκκο.

Το έδαφος έξω από τη λεκάνη καλύπτεται από κρατήρες και απαλούς κύκλους. Οι απαλοί κύκλοι είναι κρατήρες που έχουν χαλαρώσει με την πάροδο του χρόνου. Όσο περνά ο καιρός, η τοπογραφία των κρατήρων γίνεται πιο μαλακή. Η χαλάρωση αυτής της περιοχής πιστεύεται ότι οφείλεται στην ύπαρξη επιφανειακού πάγου.

Στο κέντρο αυτής της λεκάνης υπάρχει ένας νέος κρατήρας: τον λέμε «νέο» λόγω των πολύ απότομων τοιχωμάτων. Οι μεγάλοι βράχοι μέσα και γύρω από τον κρατήρα είναι εκτινάξεις, υλικό που εκτινάχθηκε όταν συνέβη η πρόσκρουση, λίγο από το οποίο κατρακύλησε πάλι προς τα μέσα. Η έγχρωμη εικόνα δείχνει ότι το ένα τοίχωμα είναι πολύ κυανότερο από το περιβάλλον του. Αυτό θα μπορούσε να είναι από τα μικρότερα σωματίδια που μεταφέρθηκαν στον κρατήρα από τον άνεμο.

Μετάφραση στα ελληνικά: Παύλος Βουλουβούτης