Το HiRISE έχει παρατηρήσει ομόκεντρους σχηματισμούς σε κρατήρες και στο παρελθόν, όπως στην ESP_018522_2270, ή την PSP_003398_1910. Ωστόσο, αυτός που εμφανίζεται σε αυτήν την εικόνα φαίνεται να είναι ένας πολύ καλός υποψήφιος για δεύτερο κρατήρα ακριβώς στη μέση ενός προϋπάρχοντος κρατήρα, ενώ αυτή η ανακάλυψη έγινε τυχαία, ψάχνοντας για κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που τελικά ανακαλύφθηκε.

Αντίθετα με τους σχηματισμούς στην ESP_018522_2270, εδώ φαίνεται ότι ο μικρός κρατήρας στο κέντρο της φωτογραφίας έχει εκτινάξει την τέφρα του, όπως επίσης και τα τοιχώματά του. Επιπροσθέτως, ο κεντρικός κρατήρας 1 km. (λίγο περισσότερο από μισό μίλι) δείχνει πιο φρέσκος (και συνεπώς πιο πρόσφατος ) απ' ότι ο μεγάλος (7 km ή 4.5 μίλια) κρατήρας, ο οποίος είναι αρκετά ανυψωμένος. Το μικρότερο χαρακτηριστικό επίσης φαίνεται να έχει ανασηκωμένο χείλος, όπως προβλέπεται για έναν κρατήρα πρόσκρουσης, αλλά όχι για έναν κεντρικό κρατήρα που δημιουργήθηκε από μία και μόνη σύγκρουση σε έναν καλυμμένο στόχο. Παρ' όλο που νεότεροι κρατήρες συχνά παρατηρούνται μέσα σε παλαιότερους, αυτού του είδους ο κρατήρας πρόσκρουσης (το μάτι του ταύρου) είναι σπάνιο.

Η δευτερεύουσα εικόνα δείχνει σε μέγιστη ανάλυση το χείλος του κεντρικού κρατήρα. Στην εικόνα αυτή, μπορείτε να δείτε τοιχώματα που είναι πιθανότατα στερεοποιημένη τέφρα. Επίσης ορατά είναι τα αποτυπώματα των τοιχωμάτων επάνω στα σύνορα του κρατήρα, σχηματισμένα ως τεμάχια στερεής ύλης που κατολισθαίνουν προς την πλαγιά του χείλους.

Απόδοση στα ελληνικά: Τσαπράζη Ελένη